Coś o sobie. (część II).

Teoretycznie wiodę spokojne życie. Pracuję, uczę się. Jednak nie jestem nastawiona na karierę. Moim celem jest po prostu zaspokoić codzienne potrzeby. Mieć za co jeść, opłacić rachunki, kupić odzież. Nie zależy mi żeby piąć się po szczeblach kariery.

Zależy mi żeby być szczęśliwą... Czy to tak dużo? I tak i nie.  No ale ja tego pragnę. W zasadzie to mam. Jestem z chłopakiem, który mnie kocha, moja najbliższa rodzina jest wspaniała. Jednak nie potrafię się tym w pełni cieszyć. Ktoś powie, że nie doceniam tego co mam. Po części ma racje. Ale ja nie chce szczęścia na pół gwizdka. Ja chce być tak cholernie szczęśliwa. Żeby budzić się i moją pierwszą myślą było: Cholera, jestem szczęściarą! :) Na razie jeszcze jest mnie ciężko zrozumieć, ale powoli będę chciała to przedstawiać tak, żeby wszystko stało się przejrzyste :) Dlatego nie zniechęcajcie się :)